Home

coëfficiënt

Een coëfficiënt is een getal of constante factor die een andere uitdrukking vermenigvuldigt. In wiskunde en aanverwante vakgebieden geeft een coëfficiënt aan hoe sterk of op welke schaal een variabele, term of functie bijdraagt aan een geheel.

In een polynoom of een rij met machten van een variabele staan de coëfficiënten voor elke macht.

De spelling coëfficiënt maakt deel uit van de Nederlandse orthografie en gebruikt een trema om twee opeenvolgende

Verder gebruiksgebied: in natuurwetenschappen verwijst men vaak naar coëfficiënten als factoren die de verhouding of schaal

Bijvoorbeeld
in
de
uitdrukking
a_n
x^n
+
a_{n-1}
x^{n-1}
+
...
+
a_1
x
+
a_0
zijn
a_n,
a_{n-1},
...,
a_0
de
coëfficiënten.
De
grootste
macht
x^n
met
bijbehorende
coefficient
a_n
noemt
men
de
leidende
coëfficiënt.
Ook
in
lineaire
combinaties
v
=
c1
b1
+
c2
b2
+
...
zijn
de
c_i
coëfficiënten
van
de
bijbehorende
basiselementen.
klinkers
uit
te
spreken:
coëfficiënt.
Het
meervoud
is
coëfficiënten.
Het
begrip
komt
uit
het
Frans
(coefficient)
en
bestaat
in
het
Latijnse
coefcientem-structuur;
in
het
Nederlands
wordt
de
trema
meestal
gehandhaafd
om
de
uitspraak
te
verduidelijken.
van
een
verschijnsel
bepalen,
bijvoorbeeld
de
wrijvingscoëfficiënt
of
de
proportionaliteitscoëfficiënt
in
een
verhoudingsrelatie.
In
statistiek
en
data-analyse
komen
regressiecoëfficiënten
voor
als
maat
voor
de
sterkte
en
richting
van
een
relatie
tussen
variabelen.