structuurpatronen

Structuurpatronen zijn een categorie ontwerppatronen in software engineering die zich richten op de samenstelling van klassen en objecten tot grotere structuren. Ze bepalen hoe objecten met elkaar interageren en hoe complexiteit in een systeem kan worden beheerd door middel van hiërarchieën, interfaces en composities. Het doel is om flexibiliteit, herbruikbaarheid en uitbreidbaarheid te vergroten door de afhankelijkheden tussen abstractie en implementatie te verlagen en door objecten op een consistente manier te kunnen combineren.

In vergelijking met creationalpatronen (die zich richten op het creëren van objecten) en gedragspatronen (die interactie en algoritmen regelen), focussen structuurpatronen op de fysieke of logische opbouw van systemen en op de manier waarop objecten samen werken.

Veel gebruikte structuurpatronen zijn Adapter, Facade, Bridge, Composite, Decorator, Proxy en Flyweight. Adapter past een bestaande klasse aan aan een andere interface; Facade biedt een vereenvoudigde toegang tot een complex subsysteem; Bridge scheidt abstractie van implementatie zodat beide variëren; Composite stelt objecten en groepen objecten gelijk; Decorator voegt dynamisch verantwoordelijkheid toe aan een object; Proxy levert een vertegenwoordiger of extra controle; Flyweight deelt gemeenschappelijke staat tussen objecten om het geheugenverbruik te verminderen.

Toepassingsruimte en overwegingen: kies structuurpatronen om de complexiteit van systemen te beheersen, objecten consequent te kunnen combineren, of om subsystemen te verifiëren en onafhankelijk te testen. Houd rekening met extra overhead door indirection en met potentiële impact op leesbaarheid en prestaties.

Samengevat bieden structuurpatronen bewezen concepten voor het bouwen van modularere en beter schaalbare software door slimme modularisatie en objectcompositie.