stertopologieën

Een stertopologie is een netwerkarchitectuur waarin alle eindapparaten afzonderlijke verbindingen hebben met een centraal knooppunt, meestal een switch, hub of router. In fysieke zin verschijnen de kabels als stralen die vanuit het centrale punt naar de randapparaten lopen, vandaar de term "ster".

Voordelen van een stertopologie zijn eenvoudige installatie en beheer, omdat elke verbinding onafhankelijk is. Storingen in één randapparaat of kabel beïnvloeden doorgaans het overige netwerk niet. Tevens is het uitbreiden of vervangen van systemen relatief gemakkelijk. Wanneer een switch wordt gebruikt, biedt de topologie goede prestaties doordat verkeer per poort gescheiden blijft; met een hub kan daarentegen veel broadcast-verkeer ontstaan.

Nadelen zijn onder meer de afhankelijkheid van het centrale knooppunt: uitval daarvan kan het gehele netwerk lamleggen, tenzij er redundantie is ingebouwd. Verder kan het relatief veel bekabeling vereisen en daardoor hogere implementatiekosten hebben. In grotere netwerken worden vaak varianten toegepast, zoals de uitgevoerde ster (star-of-stars) of gelaagde ster (collapsed backbone), waarbij meerdere sterren via hogere-lagen switches worden verbonden voor schaalbaarheid en prestaties.

Stertopologieën zijn wijdverbreid in lokale netwerken (LAN), vooral bij Ethernet. Moderne ontwerppraktijken combineren sterarchitectuur met redundantie, link-aggregatie en netwerksegmentatie om betrouwbaarheid en capaciteit te verhogen.