sorteerinrichting

Sorteerinrichting is een installatie en de bijbehorende processen die materialen of goederen in verschillende fracties verdeelt op basis van eigenschappen zoals materiaalsoort, grootte, gewicht of uiterlijk. Het doel is om samenstellende onderdelen te scheiden om hergebruik, recycling of betrouwbare verwerking mogelijk te maken.

Toepassingsgebieden van sorteerinrichtungen bevinden zich vooral in afvalbeheer en recycling, waar verschillende materiaalstromen zoals kunststof, papier, glas en metalen apart moeten worden verwerkt. Ze komen ook voor in logistieke omgevingen, waar post, pakketdiensten en verpakkingsstromen nauwkeurig gescheiden worden.

Een moderne sorteerinrichting combineert diverse technologische systemen. Typische onderdelen zijn invoer- en voorbewerkingsunits (zoals schudzeven, verkleining en voorselectie), transportbanden en scheidingsmodules. Scheidingstechnieken omvatten mechanische methoden zoals magnetische scheiding voor ferrometalen, eddy current-scheiding voor niet-ferro metalen, densimetrische scheiding op basis van density, en luchtstromings- of zeefprocessen voor grootte- en massafracties. Optische sorteertechnieken zoals near-infrared (NIR) en visuele sortering worden ingezet om kunststofsoorten en kleur te onderscheiden. Handmatige sortering blijft in veel gevallen een cruciaal aanvullend onderdeel.

Ontwerp- en prestatieoverwegingen richten zich op capaciteit (throughput), zuiverheid van de gescheiden fraines, energieverbruik, onderhoud en geluidsniveaus. Regelgeving en milieueisen spelen een rol bij vergunningverlening en emissiebeheersing. Doelstellingen zijn vaak hogere materiaalherwinning, lagere verontreiniging en betere kostenbeheersing, waardoor sorteerinrichtingen een sleutelrol spelen in de circulaire economie.