Home

smaakvermogen

Smaakvermogen verwijst naar het vermogen om smaken waar te nemen. Het is een complex proces waarbij chemische stoffen in voedsel worden herkend door smaakknopjes in smaakpapillen op de tong en elders in de mond. De signaaloverdracht gaat via smaakzenuwen naar het centrale zenuwstelsel en wordt gecombineerd met informatie uit geur, textuur en temperatuur om een vol smakervaring te vormen.

De vijf basis smaken zijn zoet, zuur, zout, bitter en umami. Smaken worden herkend door verschillende receptorcellen

Het smaakvermogen varieert sterk tussen mensen en neemt met de leeftijd af. Genetische factoren bepalen bijvoorbeeld

Het behoud van smaakvermogen is relevant voor voeding en eetlust, veiligheid en voedingsstatus. Diagnostiek kan bestaan

in
smaakknopjes.
De
meeste
smaakknopjes
bevinden
zich
in
fungiforme
papillen
op
de
tong;
aanvullende
papillen
raken
circumvallate
en
foliate.
De
signalen
worden
vervoerd
door
craniale
zenuwen
VII
(facialis),
IX
(glossopharyngeus)
en
X
(vagus)
naar
smaakcentra
in
de
hersenen,
waaronder
delen
van
de
thalamus
en
de
insula
(gustatoire
cortex).
Retronasaal
olfactie
en
trigeminale
signalen
dragen
bij
aan
de
beleving
van
smaak.
de
gevoeligheid
voor
bepaalde
smaken.
Ook
medicijnen,
ziekten,
roken,
infecties
en
leeftijd
hebben
invloed
op
smaakvermogen.
Een
verlies
van
smaak
(ageusia),
een
verschuiving
of
verkleuring
van
de
smaak
(dysgeusia)
of
een
afname
in
scherpte
(hypogeusia)
zijn
bekende
toestanden.
uit
anamnese
en
smaaktests;
in
klinische
setting
kunnen
screening
of
meer
gespecialiseerde
testen
worden
ingezet.
Behandeling
hangt
af
van
de
onderliggende
oorzaak.