slaapcentrum

Een slaapcentrum, in het Nederlands ook wel slaappoli of slaapkliniek genoemd, is een zorgvoorziening die zich toelegt op de diagnose en behandeling van slaapstoornissen. Doel is het verbeteren van de slaapkwaliteit en het verminderen van gezondheidsrisico’s die samenhangen met onvoldoende of verstoorde slaap. Slaapcentra zijn vaak gevestigd binnen ziekenhuizen, universiteitsinstellingen of als onafhankelijke klinieken, met een team van specialisten en technici.

Een slaapcentrum biedt doorgaans diagnostische onderzoeken en behandelprogramma's. Bij diagnostiek worden vaak slaaponderzoeken uitgevoerd, waaronder polysomnografie in een slaaplab, en in sommige gevallen thuisgemeten slaaponderzoeken (HSAT). Voor bepaalde stoornissen kunnen ook vervolgtesten zoals een Multiple Sleep Latency Test (MSLT) of actigraphie worden ingezet.

Veel voorkomende aandoeningen die in slaapcentra aan bod komen zijn slaapapneu, slapeloosheid, rusteloze benen syndroom, narcolepsie en circadiane ritmestoornissen. Slaapcentra behandelen zowel volwassenen als kinderen, met gespecialiseerde programma's voor pediatrische zorg.

Behandelingsopties variëren en zijn afhankelijk van de diagnose. Ze kunnen bestaan uit cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBT-I), ademhalingsbehandelingen zoals CPAP of BiPAP bij obstructieve slaapapneu, gebitsadvies (mandibulair vooruitstekend toestel), medicamenteuze behandeling voor kortdurende symptomatiek en leefstijladviezen (gewicht, cafeïne- en alcoholgebruik, slaapschema).

Een slaapcentrum werkt doorgaans met een multidisciplinair team, waaronder longartsen, neurologisten, psychiaters, psychologen, technici voor slaaponderzoek en verpleegkundig specialisten. Opnames of poliklinische consulten vinden plaats afhankelijk van de kliniek en zorgstelsel. Onderzoek en training in slaapgeneeskunde blijven een focus van veel instellingen.