schuimverband

Een schuimverband is een type wondverband dat bestaat uit een schuimlaag, meestal polyurethaan, die vocht uit de wond opvangt en tegelijkertijd bescherming biedt. Het verband kan een kleefrand hebben of juist niet kleven aan de wond. Sommige varianten hebben een silicone- of ademende ruglaag. Het doel is een vochtig maar niet drassig wondmilieu te behouden, de wond te beschermen en druk- en wrijving te verminderen tijdens het genezingsproces.

Schuimverbanden zijn vooral geschikt voor wonden met matig tot overvloedig exsudaat, zoals decubituswonden, veneuze ulcera, diabetische wonden, chirurgische wonden enDonor-sites. Ze bieden absorberende capaciteit, vullen onregelmatigheden van de wond op en leveren sanitaire bescherming tegen besmetting. Moderne schuimverbanden zijn soms ook voorzien van antimicrobiële of antivirale toevoegingen, maar dit hangt af van het product.

Toepassing en zorg: een schuimverband wordt na reiniging van de wond op maat gesneden en op de wond gelegd met het contactlaagje in aanraking met de wond. De rand kan vastgehecht worden met tape of een secundair verband; sommige versies zijn zelfklevend. Het verwijderen moet voorzichtig gebeuren om pijn en beschadiging van het kostbare wondweefsel te voorkomen. Verbandwissels gebeuren meestal om de 3 tot 5 dagen, of vaker bij overvloedige exsudaat of lekkage.

Contra-indicaties en overwegingen: droge wonden of wonden zonder exsudaat zijn minder geschikt voor schuimverbanden. Allergische reacties voor adhesives of materialen komen voor bij sommige patiënten. Bij tekenen van infectie, roodheid rond de wond of sterke geur moet de zorgverlener worden geraadpleegd. Schuimverbanden vormen één van de opties in een bredere range van wondverbanden, afhankelijk van de specifieke behoeften van de wond.