rustig

Rustig is een Nederlands woord dat als bijvoeglijk naamwoord en bijwoord wordt gebruikt. Het betekent 'calm, quiet, without hurry' en beschrijft een toestand, eigenschap of manier van handelen die niet druk is en een gevoel van orde uitstraalt. Het kan verwijzen naar mensen (een rustige persoon), naar plekken (een rustige straat) of naar tempo en omstandigheden (een rustig tempo, rustig weer). Als bijwoord geeft het aan hoe iets gebeurt: “hij praat rustig”, “ga rustig zitten”.

Rustig heeft een rijke connotatie en wordt vaak positief gewaardeerd omdat het samenhang, veiligheid en beheersing suggereert. Het kan ook neutraal zijn. Het onderscheid met stil is subtiel: stil verwijst vooral naar geluid en stilte, terwijl rustig ook betrekking heeft op kalmte, tijd en verloop, soms met een gevoel van bedachtzaamheid of geduld.

Etymologie: rustig is afgeleid van rust, kalmte, met het adjectiefsuffix -ig. Het legt de nadruk op de kwaliteit van rust die iemand of iets heeft. Het woord heeft cognaten in andere Germaanse talen, zoals Duits ruhig, en deelt een gemeenschappelijke wortel met woorden die kalmte en rust aanduiden. In het dagelijks taalgebruik komen uitdrukkingen zoals rustig aan, ga rustig zitten en neem het rustig aan vaak voor.