reglementeren

Reglementeren is het proces van het vaststellen en toepassen van regels en normen die gedrag, handelingen of processen sturen binnen een systeem, organisatie of sector. Het kan zowel verwijzen naar het maken van publieke regelgeving als naar het opstellen van interne regels door een organisatie.

In de publieke sfeer omvat reglementeren het ontwerpen en invoeren van wetten, besluiten, verordeningen en beleidsregels die van toepassing zijn op onderwerpen zoals veiligheid, milieu, economie, consumentenbescherming en mededinging. In het private domein reglementeren organisaties door middel van statuten, reglementen, gedragscodes en procedures die de werkwijze en verantwoording vastleggen.

Het reglementatieproces kent doorgaans fasen zoals probleemidentificatie, beleidsontwerp, impactanalyse, consultatie, juridische formulering, goedkeuring, implementatie en handhaving. Instrumenten zijn onder meer wettelijke regels, normen en standaarden, vergunningen, toezicht en sancties. Doel van reglementeren is coherentie en verantwoording bevorderen, risico’s beperken, gelijkheid waarborgen en marktwerking of publieke dienstverlening sturen.

Uitdagingen zijn onder meer de balans tussen flexibiliteit en zekerheid, regeldruk en naleving, transparantie en participatie, en internationale afstemming. Soms wordt onderscheid gemaakt tussen regelgeving als geheel en de handeling van reglementeren als proces. Etymologisch stamt reglementeren van reglement, uit Franse règlement, met het achtervoegsel -eren dat duidt op handeling of proces.