pulsbreedtemodulatie
Pulsbreedtemodulatie (PWM) is een techniek om de gemiddelde uitgangsspanning of -stroom van een schakelende voeding of inverter te regelen door de breedte van de schakelpulsen te variëren. Hierbij blijft de schakelfrequentie meestal constant en wordt de gewenste uitgangsniveau bereikt door de verhouding van de tijd dat de puls hoog is (de duty cycle) te veranderen.
Working principle: een modulerend signaal (bijv. een spanningsreferentie of aangepast analoog signaal) wordt vergeleken met een
Typen en varianten: PWM kan unipolair of bipolair worden uitgevoerd, en met regelmatige of natuurlijke steekproef.
Toepassingen: PWM wordt veel gebruikt in DC-motoregelaars, schakelende voedingen (LED-drivers, computer- en telefoonladers), en inverters voor
Voordelen en overwegingen: PWM biedt hoge efficiëntie door korte schakelfoogpunten en gecontroleerde leveringskracht, maar brengt schakellosten