procedureduur

Procedureduur is een begrip uit de zorg, bedrijfsvoering en onderzoekslogistiek dat verwijst naar de totale tijdsduur van een specifieke procedure, van het moment dat deze begint tot het moment dat deze eindigt. Het wordt gebruikt om prestaties te evalueren, planningen te maken en bottlenecks te identificeren. Procedureduur kan verwijzen naar diverse typen procedures, zoals medische ingrepen, administratieve processen, juridische procedures, of productie- en ontwikkelingsprocessen.

In de medische context is de procedureduur vaak een cruciale factor bij planning en patiëntveiligheid. Voor chirurgische ingrepen kan de duur worden gedefinieerd als van huidincisie tot eindcontrole, of bij diagnostische procedures van aanvang tot verslag. Doel is om doorlooptijden te verkorten zonder afbreuk te doen aan kwaliteit en veiligheid. Vergelijkbare concepten bestaan zoals doorlooptijd en doorloopt– of wachttijdstatistieken.

Metingen van procedureduur kunnen plaatsvinden via tijdstempels uit elektronische systemen, direct onderzoek of zelfrapportage. Het is essentieel om duidelijke start- en eindpunten te kiezen en om consequentie in definities te hanteren. Veel organisaties gebruiken tijdregistratie, procesmining of value-stream mapping om de duur te bepalen en te verbeteren.

Factoren die de duur beïnvloeden zijn onder meer procedurecomplexiteit, beschikbaarheid van personeel en materialen, ervaring van het team, benodigde beslissingsmomenten en onderbrekingen of spoedgevallen. Ook de logistieke keten en techniek kunnen een belangrijke rol spelen.

Toepassing en beperkingen: procedureduur is nuttig voor resourceplanning, capaciteitsbeheer en benchmarking. Het moet worden aangevuld met kwaliteits- en veiligheidsmetrics, omdat een enkel getal geen volledig beeld geeft als start- en eindpunten onduidelijk blijven of uitkomsten ontbreken.