Home

poliepen

Poliepen, plural van poliep, is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om twee verwante maar onderscheiden concepten te beschrijven: zoölogische polyps en mucosale polyps. In de biologie verwijst het naar een vastzittend, cilindrisch lichaamsvorm met een mond aan het ene uiteinde en tentakels, meestal vastgehecht aan een substraat. Poliepen komen veel voor bij cnidariën zoals zeeanemonen, koralen en hydra’s; velen vormen kolonies via knopvorming en kunnen zo uitgestrekte riffen bouwen. De levenscyclus kan in sommige groepen een vrij zwemmende meduse-fase bevatten, maar de poliep is vaak de dominante vorm. Ze vermeerderen asexueel via knopvorming en soms ook seksueel.

In de medische context is een poliep een uitsteeksel van slijmvlies dat uit een mucosa in een

kanaal
of
holte
groeit,
bijvoorbeeld
in
de
dikke
darm,
maag,
neusholte,
baarmoeder
of
blaas.
Poliepen
kunnen
goedaardig
zijn,
maar
sommige
typen
hebben
een
maligniteitspotentieel,
met
name
adenomateuze
polyps
in
de
dikke
darm.
Symptomen
variëren
met
locatie
en
grootte
en
kunnen
onder
meer
bloedingen
of
obstructie
veroorzaken,
of
ook
asymptomatisch
zijn.
Diagnose
gebeurt
doorgaans
met
endoscopie
en
histologisch
onderzoek.
Behandeling
bestaat
uit
verwijdering
door
polypectomie
of
chirurgie,
gevolgd
door
surveillance
om
recidief
of
de
ontwikkeling
van
nieuwe
polypen
te
monitoren.
Risicofactoren
zijn
leeftijd,
inflammatoire
darmziekte
en
familiegeschiedenis.