neusholte

De neusholte, ook wel cavum nasi genoemd, is de interne ruimte van de neus. Ze fungeert als eerste filter- en conditioneringsstap voor ingeademde lucht, verwarmt en bevochtigt deze en speelt een rol bij reukzin en stemresonantie. De holte loopt via de choanen door naar de keelholte en verbindt zo met de neusholte de sinussen en de neusholte met de keel.

Anatomisch bestaat de neusholte uit het vestibulum nasi (voorste involering) en het diepere cavum nasi proprium. De wand wordt gescheiden door het septum nasi in linker en rechter helft. De laterale wand draagt drie conchae (inferior, mediaal en superior) met daartussen groten en kleine meati (meatus nasi superior, medius en inferior) waardoor luchtstroom langs slijmvlies wordt geleid. Het dak bestaat uit het crista galli-gebied van het ethmoid en het lamina cribrosa van de schedelbasis; de onderkant is het harde gehemelte.

In de neusholte zit een slijmvlies dat voornamelijk als respiratoir epitheel fungeert (pseudomeerlagig cilindrisch epitheel met trilhaarepitheel en gobletcellen). Een klein, speciaal gebied bevat het olfactorisch epitheel voor de reukzin. De neusholte heeft nauwe banden met de sinussen via openingskanalen en met de neusslijmvlies via zenuwbanen.

Functies zijn onder meer het verwarmen en bevochtigen van ingeademde lucht, filtratie van deeltjes door mucociliaire klaring en het opnemen van geuren door de reukepitheel. Klinisch relevante onderwerpen omvatten rhinitis, sinusitis, epistaxis (voornamelijk Kiesselbach-gebied in het voorste septum) en neusselecties bij ademhalingsstoornissen. Ontwikkelingsmatig ontstaat de neusholte uit de voorste kwab van het aangeboren aangezichtsknopwerk, met mogelijke cong enlaterische afwijkingen zoals choana-atresie.