pluimig

Pluimig is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat duidt op het uiterlijk of de textuur van iets dat verdacht veel op veren of pluimen lijkt: zacht, licht en soms warrig, met losse vezels. Iets pluimigs heeft doorgaans een pluimenachtige verschijningsvorm die volume en luchtigheid suggereert. De term wordt zowel in letterlijke beschrijvingen als in figuurlijke zin gebruikt.

Oorsprong: het woord is afgeleid van het zelfstandig naamwoord pluim (veer) met het achtervoegsel -ig, waarmee eigenschappen worden uitgedrukt.

Toepassingsgebieden zijn onder meer de biologie en botaniek (dieren met pluimige veren, planten met tuftachtige bloemhoofdjes zoals pluimgras), weersbeschrijvingen (pluimige wolken of nevel), en kunst en textiel (pluimachtige textuur, borstels en penseelstreken die luchtig ogen). In literatuur kan pluimigheid ook beeldend worden gebruikt om zachtheid of weelderigheid aan te geven.

Toon en nuance: pluimig draagt doorgaans een positieve of neutrale connotatie van zachtheid en delicate textuur, maar kan ook technisch descriptief zijn in wetenschappelijke of descriptieve contexten. Verwante termen zijn pluimachtig of met pluimen; specifieke toepassingen zijn afhankelijk van context en vakgebied.

Zie ook: pluim, pluimen, pluimgras.