plantenweefsel

Plantenweefsel is een verzameling cellen in planten die gezamenlijk een bepaalde functie vervullen. Weefsels vormen de bouwstenen van wortels, stengels en bladeren en ontstaan uit meristeme, groeipunten die deling en differentiatie sturen. Afhankelijk van functie en ontwikkeling wordt plantweefsel onderverdeeld in meristematisch en permanent weefsel.

Meristematisch weefsel bestaat uit dunwandige, delende cellen met hoge delingscapaciteit. Het is verantwoordelijk voor groei en komt voor in apicale meristemen (aan het tip van wortels en scheuten), intercalair meristemen bij sommige grassen en laterale meristemen zoals cambium en with the pericake. Derhalve groeit de plant in lengte en word de dikte toegenomen.

Permanent weefsel bevat cellen die gespecialiseerd zijn in specifieke functies. Dit omvat eenvoudige weefsels zoals parenchym (veelvoorkomend, lichtdunwandig, opslag en fotosynthese in parenchymcellen), collenchyma (stevig, organische ondersteuning) en sclerenchyma (harde, lignine-rijke cellen voor structurele ondersteuning). Complexe weefsels zorgen voor transport: xyleem (water en mineralen omhoog in de plant, met tracheïden en vessel element) en floëem (organische nutriënten zoals suikers, met zieltube-elementen en companion cells). Grondweefsels dragen bij aan opslag, metabolisme en herstel.

Dermale weefsels vormen de buitenste laag en beschermen de plant. De epidermis is meestal eencellig met een cuticle en kan huidcellen, stekelcellen of stomata bevatten. Bij houtige planten vormt het periderm (bark) een verdikte beschermingslaag. Verdere differentiatie van weefsels varieert per organ, maar in het algemeen dragen deze weefsels gezamenlijk bij aan bescherming, transport, opslag en groei.