placentaproblemen

Placentaproblemen verwijzen naar aandoeningen die de placenta betreffen, een orgaan dat zich tijdens de zwangerschap ontwikkelt en voeding, zuurstof en afvalstoffen tussen moeder en vrucht mogelijk maakt. Een gezonde placenta is cruciaal voor een goede groei en ontwikkeling van de baby.

Veelvoorkomende typen placentaproblemen zijn placenta praevia (placenta die laag in de baarmoeder ligt en de uitgang van de baarmoeder kan bedekken), placenta abruptio (afscheuring van de placenta van de baarmoederwand voor of tijdens de bevalling) en de placenta accreta-spectrum (plaatsing waarbij de placenta te diep in de baarmoederwand blijft zitten bij de bevalling). Ook placentale insufficiëntie, waarbij de placenta mogelijk niet genoeg voedingsstoffen en zuurstof levert, en vasa previa (bloedvaten van de navelstreng die door de vliezen lopen en kwetsbaar zijn bij de bevalling) komen voor. Deze aandoeningen kunnen verschillende risico’s met zich meebrengen voor moeder en kind.

Oorzaken en risicofactoren variëren per aandoening. Mogelijke factoren zijn eerdere keizersneden of andere baarmoederoperaties, meerlingzwangerschappen, hoge bloeddruk, diabetes, roken, en gevorderde leeftijd. Symptomen kunnen onder meer plotselinge of aanhoudende buikpijn en vaginale bloedingen zijn, maar sommige placentaproblemen geven eerst weinigerkent symptomen. Diagnose gebeurt meestal met echografie en soms aanvullende beeldvorming zoals Doppler-ultrasound of MRI, afhankelijk van de vermoedelijke aandoening.

Behandeling hangt af van het type en de zwangerschapsfase en kan variëren van nauwkeurige monitoring en rust tot urgente bevalling, soms een keizersnee, of in ernstige gevallen een operatie na de bevalling. Met tijdige detectie en adequate zorg verbeteren de uitkomsten doorgaans, maar placentaproblemen kunnen risico’s voor zowel moeder als baby verhogen, vooral bij voortduring van de zwangerschap.