piekreductie

Piekreductie is een term uit de energiesector die verwijst naar maatregelen en activiteiten die gericht zijn op het verminderen van de piekbelasting op het elektriciteitsnet. Piekbelasting ontstaat wanneer de vraag naar elektriciteit tijdens bepaalde momenten hoog is, bijvoorbeeld op koude winterdagen of bij extreme hitte. Het doel van piekreductie is om de vraag beter af te stemmen op het aanbod, de betrouwbaarheid van het net te vergroten en de kosten en uitstoot te verlagen.

Methoden en instrumenten voor piekreductie omvatten vraagrespons, waarbij consumenten of bedrijven hun verbruik tijdelijk verminderen of verschuiven in reactie op prijsprikkels of netbehoefte. Daarnaast worden prijsprikkels zoals tijds- en piektarieven toegepast, directe belastingsbeheersing bij installaties en energiebesparingsmaatregelen bevorderd door efficiencyverbeteringen. Opslag via batterijen, gedistribueerde opwekking en, waar relevant, voertuigen met bidirectionele laadinfrastructuur (V2G) kunnen piekuren dempen.

Het werkingsprincipe berust op signalen van leveranciers of regels die consistentie en automatisering mogelijk maken. Slimme meters en energiemanagementsystemen kunnen verbruik automatisch beperken of verschuiven naar daluren, terwijl industriële afnemers vaak afspraken maken voor interruptible load.

Voordelen van piekreductie zijn onder meer verbeterde netstabiliteit en betrouwbaarheid, lagere kosten door minder inzet van dure piekcentrales en mogelijk lagere uitstoot door efficiëntere of schonere inzet van bronnen. Uitdagingen zijn onder meer deelname en acceptatie van consumenten, toetsing van besparingen en privacy- of beveiligingszorgen. Regulering, juiste tariefstructuren en coördinatie tussen consumenten, leveranciers en netbeheerders spelen hierbij een sleutelrol.