persoonsvoornaamwoorden

Persoonsvoornaamwoorden zijn de woorden die naar personen verwijzen zonder bij elke vermelding hun naam te herhalen. Ze vervullen functies als onderwerp of als object in zinnen, en dienen om getal, persoon en formaliteit aan te geven. In het Nederlands bestaan de belangrijkste vormen voor de tweede en derde persoon, zowel in enkelvoud als in meervoud, met onderscheid tussen informele en formele aanspreekvormen.

De belangrijkste onderwerpsvoornaamwoorden zijn: ik; jij (of je); u; hij; zij; het; wij; jullie; zij. Zij functioneren als onderwerp van de zin en geven aan wie de handeling uitvoert of wie centraal staat in de bewering. De derde persoon enkelvoud kan hij, zij of het zijn, waarbij zij zowel ’she’ als ‘they’ kan betekenen in de context. Het woordje u wordt gebruikt als formeel aanspreeklabel, zowel in enkelvoud als meervoud.

De objectvormen (lijdend en meewerkend voorwerp) zijn onder meer: mij, jou (je), u, hem, haar, het, ons, jullie, hen (of ze). Deze vormen vervangenे n de oorspronkelijke naam en geven aan wie of wat getroffen wordt door de handeling of aan wie iets wordt gegeven of gericht. Opmerkelijk is dat u in zowel onderwerp- als objectpositie kan voorkomen, maar die vorm is dezelfde, wat formeel taalgebruik bevordert.

Een korte opmerking over variatie: informeel gesproken taalgebruik gebruikt vaak verkorte vormen zoals je in plaats van jij, maar in formele teksten blijft men vaker bij de volle vormen zoals u en jij (of jij/je) afhankelijk van de context.