onverbrekelijk

Onverbrekelijk is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat letterlijk aanduidt dat iets niet te breken is. Het kan verwijzen naar een fysiek voorwerp dat onaantastbaar of onbreekbaar is, maar ook naar abstracte begrippen zoals beloftes, banden of principes die als onverbreekbaar worden gezien.

Oorsprong en betekenis. Het woord is opgebouwd uit het voor- en achtervoegsel on- en -lijk en is afgeleid van het werkwoord breken. Het verschijnt in oudere en formele teksten en wordt vandaag nog gebruikt, maar is minder gangbaar in dagelijks taalgebruik dan synoniemen zoals onbreekbaar of onverenigbaar.

Gebruik en nuance. Onverbrekelijk heeft vaak een literaire of plechtige connotatie en benadrukt de duurzaamheid of onwrikbare aard van iets. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt voor zowel lichamelijke als figuurlijke banden en beloften, zoals een onverbrekelijke band tussen familieleden of een onverbrekelijke belofte. In het alledaagse taalgebruik komt vaker het woord onbreekbaar voor wanneer men het heeft over fysieke voorwerpen, terwijl onwrikbare of onverwoestbare connotaties vaker in figuurlijke zin voorkomen.

Synoniemen en verwante termen. Enkele verwante woorden zijn onbreekbaar, onverwoestbaar en onwrikbaar. Het onderscheid ligt vooral in nuance: onbreekbaar wijst meestal op fysieke sterkte, onverwoestbaar op veerkracht of duurzaamheid, en onverwrikbaar op onbetwistbare stelling of standvastigheid.

Zie ook. Verwante termen in het Nederlands en Engels: onbreekbaar, onverwoestbaar, inviolable (Engels).