onbevoegden

Onbevoegden is een Nederlandse term die verwijst naar personen die niet beschikken over de bevoegdheid of bekwaamheid om een bepaalde handeling te verrichten of een beslissing te nemen in een specifieke context. Het woord kan als bijvoeglijk naamwoord (een onbevoegde autoriteit) of als zelfstandig naamwoord (de onbevoegden) worden gebruikt en wordt in officiële, juridische en bestuurlijke teksten vaak gehanteerd.

Bevoegdheid is de toestemming of bevoegdheid om namens een organisatie te handelen. Onbevoegdheid ontstaat wanneer iemand handelt buiten die toestemming of wanneer de feiten aantonen dat iemand geen rechtspersoonlijk bevoegd is om een bepaalde taak uit te voeren. In wetten en reglementen worden vaak termijnen en criteria vastgesteld waarmee wordt bepaald wie bevoegde handelingen mag verrichten. Handelingen verricht door onbevoegden kunnen juridisch nietig of vernietigbaar zijn.

In de praktijk kan de term voorkomen in diverse domeinen, zoals rechtszittingen (een rechter buiten zijn rechtsmacht), bestuur en politiek (een functionaris die geen mandaat heeft), of bedrijfsvoering (een medewerker die buiten zijn taakomschrijving handelt). Het begrip helpt om verantwoordelijkheden en bevoegdheden te scheiden en misbruik van macht te voorkomen.

Synoniemen en verwante begrippen zijn onbevoegdheid, bevoegdheid en bevoegde instantie. Het begrip sluit aan bij het principe van checks en balances en de rechtsstatelijke waarborg dat besluiten door de juiste autoriteit zijn genomen.