omringende

Omringende is een Nederlandse bijvoeglijke naamwoord, afgeleid van het werkwoord omringen, wat betekent ‘omgeven’ of ‘omringen’. Het duidt aan wat rondom of rondomliggend ligt en wordt gebruikt om een omgeving, structuur of situatie te beschrijven die iets anders omsluit. Het kan verwijzen naar zowel fysieke omtrek als naar abstracte contexten, zoals omstandigheden of factoren die een situatie beïnvloeden.

Het participium -ende functioneert als adjectief en staat voor het zelfstandig naamwoord waar het naar verwijst. Voorbeelden zijn: de omringende muur, de omringende kustlijn, de omringende factoren. In veel gevallen wordt het in combinatie met een bepaald lidwoord gebruikt: de omringende velden, het omringende landschap. De vorm verandert niet naar geslacht of getal, maar wordt aangepast aan het grammaticale nabijgelegen woord.

Grammaticaal gezien is omringende een werkwoordelijk afgeleid bijvoeglijk naamwoord. Het kan ook in samengestelde zinnen voorkomen met een passieve betekenis, zoals in “de stad is omringd door muren” (omringd is het voltooid deelwoord). Daarnaast zijn verwante termen zoals omringen (werkwoord), omringing (het omringen, de omringing) en omgeving (de omgeving, de omgeving rondom iets) gangbaar in dezelfde lexicale familie.

Zie ook: omringen, omringing, omgeving. Omringende wordt vooral gebruikt in descriptieve en analytische contexten, zoals geografische beschrijvingen, bouwkundige plannen en beleids- of risicostudies, waar men aandacht wil geven aan wat iets omgeeft of rondom ligt.

---