nettomigratie

Netto migratie is het verschil tussen het aantal mensen dat zich in een gebied vestigt (immigranten) en het aantal mensen dat het gebied verlaat (emigranten) in een bepaalde periode, meestal een jaar. Het kan positief zijn als immigranten groter zijn dan emigranten, of negatief als emigranten groter zijn. Netto migratie kan worden uitgedrukt als een absolute telling of als een migratiecijfer per 1.000 inwoners.

Internationale migratie verwijst naar grensoverschrijdende bewegingen van personen, terwijl interne migratie binnen een land plaatsvindt, bijvoorbeeld van landelijke naar stedelijke gebieden. In statistieken wordt vaak onderscheid gemaakt tussen langetermijn- en kortetermijnmigratie, en de definities kunnen per land verschillen.

Netto migratie beïnvloedt de bevolkingsgrootte, de leeftijdsopbouw en de arbeidsmarkt van een gebied. Het werkt samen met natuurlijke bevolkingsgroei (geboortes minus sterfte) om de totale bevolkingsontwikkeling te bepalen. Daarnaast kan migratie de urbanisatie versterken en de samenstelling van de beroepsbevolking veranderen.

Factoren die netto migratie aandrijven zijn onder meer economische kansen, conflicten, klimaatveranderingen en vergrijzing, evenals beleid rond immigratie en integratie. Beleid kan gericht zijn op arbeidsmoud, asiel en toelatingsprocedures, opvang en integratie op de arbeidsmarkt en in de samenleving.

Datapunten komen van nationale statistiekbureaus, Eurostat, de UN DESA en vergelijkbare instellingen. Vergelijkingen tussen landen en over tijd vereisen aandacht voor definities en methoden, omdat verschillen in tellingen en terminologie de interpretatie beïnvloeden. Netto migratie is een kernindicator in demografie en beleidsplanning.