muziekinstrument

Een muziekinstrument is een voorwerp of apparaat bedoeld om geluid te produceren ten behoeve van muziek. Het geluid ontstaat meestal door trillingen die resoneren in het instrument of door elektronische signalen. Instrumenten worden doorgaans ingedeeld op basis van hoe het geluid wordt opgewekt: snaarinstrumenten, slaginstrumenten, luchtinstrumenten en toetsinstrumenten; daarnaast vormen elektronische instrumenten een belangrijke categorie.

Snaarinstrumenten produceren klank door gespannen snaren die door strijken, tokkelen of met plectrum laten vibreren. Voorbeelden zijn viool, gitaar, cello en harp. Het timbre en de toonhoogte worden beïnvloed door materiaal, spanning, bouw en speeltechniek.

Slaginstrumenten produceren geluid door slagen of trillingen van membranen of klankkasten. Voorbeelden: drum, marimba, xylfoon en pauken. Slaginstrumenten leveren vaak ritmische en percussieve klanken, maar sommige varianten kunnen ook melodische elementen bevatten bij gepitcht slagwerk.

Luchtinstrumenten (blazers) produceren geluid door een luchtdruk of luchtkolom die trilt en variatie krijgt door lippen, tong, kleppen of andere afsluitingen. Voorbeelden zijn fluit, klarinet, trompet en saxofoon. Brass en woodwind zijn subgroepen binnen dit type.

Toetsinstrumenten zoals piano, orgel en klavecimbel produceren geluid doordat toetsen een klankbron activeren, bijvoorbeeld hamers die snaren raken of pijpen laten resoneren. Elektronische instrumenten zoals synthesizers en digitale samplers veroorzaken geluid door elektronische generatoren.

In de muziekwetenschap wordt vaak het Hornbostel–Sachs-systeem gebruikt om instrumenten te classificeren in idiophones, membranophones, chordophones, aerophones en electrophones.