gitaar

Een gitaar is een snaarinstrument met een hals en meestal een klankkast. De snaren worden aangeslagen of getokkeld om geluid te produceren, en het instrument kan akoestisch klinken of elektrisch versterkt worden. Op een gitaar wordt de toon bepaald door de snaren, de fretten op de hals en de houtsoort van de klankkast.

Er bestaan verschillende typen gitaren, waaronder de klassieke gitaar (nylon snaren), de steel-string of Western gitaar (stalen snaren) en de elektrische gitaar. Akoestische gitaren hebben doorgaans een holle of semi-holle klankkast die geluid projecteert, terwijl elektrische gitaren meestal een minder geluidsproducerend lichaam hebben en geluid via elektronische pickups en versterking leveren. De elektrische gitaar biedt een brede reikwijdte aan klanken door versterking, effecten en versterkte speeltechnieken.

Historisch gezien komen gitaren voort uit oudere snaarinstrumenten uit Europa en het Midden-Oosten. De moderne klassieke gitaar kreeg in de 19e eeuw vorm onder invloed van ontwerpers als Antonio de Torres Jurado. De elektrische gitaar ontstond in de eerste helft van de 20e eeuw en speelde een sleutelrol in de ontwikkeling van moderne rock, blues en popmuziek.

Stemming en speeltechnieken variëren: een veelvoorkomende standaardstemming voor zes snaren is E A D G B E, van lage naar hoge toon. Klassieke gitaren gebruiken nylon snaren, terwijl elektrische en steel-string gitaren over het algemeen stalen snaren hebben. Spelers gebruiken akkoorden, melodie, picking en strumming; op elektrische gitaren komen ook buigen en sustain vaak voor.

Toepassingen: de gitaar is een van de meest gebruikte instrumenten in klassiek, flamenco, blues, rock, pop en jazz. Onderhoud omvat het regelmatig vervangen van snaren, afstelling van de hals en intonatie, en zorgen voor een geschikte opslag en vochtigheid.