Snaarinstrumenten

Snaarinstrumenten zijn muziekinstrumenten waarbij geluid wordt geproduceerd door trillende snaren. De trillingen worden via een klankkast en soms via een resonator versterkt tot hoorbaar geluid. De toonhoogte van elke snaar hangt af van de lengte, spanning en massa per lengteeenheid van de snaar en van de constructie van het instrument.

De snaarinstrumenten worden hoofdzakelijk ingedeeld naar de wijze waarop de snaar wordt aangeslagen of geactiveerd: strijkinstrumenten zoals viool, altviool, cello en contrabas; plukinstrumenten zoals gitaar, luit, sitar en harp; geslagen snaarinstrumenten zoals het hammered dulcimer (cimbalom). Er bestaan ook instrumenten die geluid voortbrengen door een combinatie van technieken.

Snaarinstrumenten komen in vele culturen voor en zijn terug te vinden in vrijwel alle muziekstijlen. In de westerse muziek vormen de strijkinstrumenten en gitaren een kern van orkesten en kamermuziek, terwijl wereldmuziekinstrumenten zoals sitar, koto, erhu en kora een belangrijke rol spelen in hun traditionele tradities. Harp-achtige instrumenten komen in diverse culturen voor en worden veelal geplukt of gestrikt.

Moderne ontwikkelingen hebben geleid tot elektrische snaarinstrumenten, zoals de elektrische gitaar en basgitaar, die trillingen elektronisch kunnen omzetten en versterken. Snaarinstrumenten blijven daardoor zowel in klassieke als in populaire, folk en internationale muziek een centrale rol vervullen.