minimumventilatieeisen

Minimumventilatieeisen zijn wettelijk vastgestelde minimale buitenluchtafvoer voor woningen en andere gebouwen. Ze dienen de kwaliteit van de binnenlucht te waarborgen en vochtproblemen te voorkomen. In Nederland zijn deze eisen opgenomen in het Bouwbesluit en aanverwante normen; in andere landen bestaan vergelijkbare regelingen of normen zoals EN-normen voor ventilatie en binnenluchtkwaliteit.

De eisen variëren per vertreksoort (woonkamer, slaapkamer, keuken, badkamer) en per gebouwtype (residentieel, kantoor). Ze worden doorgaans uitgedrukt als minimale buitenluchtstroom in kubieke meters per uur of liters per seconde per persoon, soms als functie van het vloeroppervlak of van de bezetting. Daarnaast kunnen infiltratie en de prestaties van ventilatiesystemen meespelen.

Uitvoering kan plaatsvinden via natuurlijke ventilatie (ramen of openingen), mechanische ventilatie (afzuig- of toevoerstromen) of een hybride systeem met balansventilatie en mogelijk warmteterugwinning.

Compliance en toetsing: bij het ontwerp en de bouwfase moeten de ventilatie-eisen aangetoond en berekend worden; bij ingebruikname kunnen metingen van luchstroom en systeemtesten plaatsvinden. Vaak wordt ook de CO2-concentratie gemonitord als indicator voor voldoende ventilatie.

Impact en overwegingen: minimumventilatieeisen dragen bij aan gezonde en comfortabele binnenruimte, maar kunnen botsen met energiebesparing en luchtdicht bouwen. Regels worden periodiek herzien en afgestemd op technologische ontwikkelingen en Europese normen.