metalzouten

Metalzouten are chemische verbindingen die bestaan uit positief geladen metaal-kationen en negatief geladen tegenionen. Ze ontstaan wanneer metalen reageren met zuren, basen of andere ionengevormde partners, of door uitwisselingsreacties tussen ionen in oplossing. In water dissociëren de meeste metalzouten in afzonderlijke ionen, waardoor ze als elektrolyten werken.

De term omvat zowel anorganische zouten zoals halogeniden, sulfaten, nitraten en carbonaten als organische zouten waarbij het metaal gebonden is aan een organisch anion, bijvoorbeeld carboxylaat. Veel voorkomende voorbeelden zijn natriumchloride (NaCl), koper(II)sulfaat (CuSO4), calciumcarbonaat (CaCO3) en kaliumnitraat (KNO3). Zouten worden vaak ingedeeld op basis van het kationen of het anion en op basis van oplosbaarheid in water.

Fysische eigenschappen van metalzouten variëren sterk. Ze zijn meestal vaste kristallijnen stoffen met hoge smeltpunten, maar oplosbaarheid in water varieert van vrijwel onoplosbaar tot zeer goed. De oplosbaarheid wordt beïnvloed door de aard van het kation en het tegenion en door temperatuur. Zouten dissociëren in ionen en vertonen elektrolyse; sommige zouten zijn hygroscopisch.

Bereiding gebeurt doorgaans via neutralisatie (zuur met base), metathese (wisselingsreacties tussen ionen) of door uiteenvouwen van een complex zout. Ze dienen als reagenteer- en conserveermiddelen in laboratoria en industrie, worden gebruikt in voedselindustrie, katalyse, schilder- en glasindustrie, en in medische toepassingen. Sommige metalzouten zijn giftig of schadelijk bij inname of blootstelling; veiligheid en juiste hantering zijn daarom essentieel.