meniscusbeschadigingen

Meniscusbeschadigingen zijn beschadigingen aan de knie-menisci, twee halvemaanvormige kraakbeenstructuren die als schokdempers en stabilatoren fungeren. De knie bevat de mediale (binnenste) en de laterale (buitenste) meniscus. Beschadigingen ontstaan vaak door een draaibeweging met belaste knie of een val tijdens sport, maar kunnen ook degeneratief zijn bij oudere mensen.

Oorzaken en varianten: acute trauma kan leiden tot een scheur bij draaien of impact. Degeneratieve scheuren komen vaker voor bij middelbare tot oudere personen en hangen samen met artrose.

Symptomen: pijn langs de rand van de knie, zwelling binnen 24 tot 48 uur, beperkte buiging of strekking en soms een vastzittend of klikend gevoel. Patiënten kunnen ook moeite hebben met gewicht dragen of instabiliteit ervaren bij draaien.

Diagnostiek: lichamelijk onderzoek met tests als McMurray en Thessaly geeft aanwijzingen. MRI is meestal de doorverwijzing voor bevestiging; röntgenfoto’s tonen vaak geen meniscusafwijkingen maar kunnen andere aandoeningen uitsluiten. Soms wordt diagnostische arthroscopie toegepast.

Behandeling: conservatief bij veel scheuren: rust, ijs, compressie, elevatie, NSAID’s en fysiotherapie gericht op kracht en stabiliteit. Bij aanhoudende klachten of mechanische blokkade kan arthroscopische chirurgie volgen, zoals een meniscectomie (verwijdering van beschadigd deel) of een meniscereparatie. De keuze hangt af van leeftijd, scheurtype en locatie; revalidatie duurt meestal enkele weken tot maanden.

Prognose en preventie: de meeste patiënten herstellen goed met tijdige behandeling. Degeneratieve scheuren hebben vaker terugkeer en kunnen leiden tot artrose. Preventie omvat een goede warming-up, knieoefeningen voor kracht en stabiliteit, en voorzichtigheid bij sporten die draaien op een belaste knie.