medeoorzaak

Medeoorzaak is een term uit het Nederlands die verwijst naar een factor die bijdraagt aan een bepaald gevolg, in combinatie met andere factoren. Het gaat dus om een co‑oorzaak die het resultaat mede mogelijk maakt, maar niet als enige oorzaak op zich verantwoordelijk is.

Toepassingsgebieden van het begrip zijn onder meer de juridische aansprakelijkheid, de geneeskunde en de veiligheid. In de rechtspraak wordt vaak gekeken naar de bijdrage van verschillende oorzaken aan een schade of ongeval, en kan de aansprakelijkheid proportioneel worden verdeeld op basis van ieders aandeel in de medeoorzaken. In de geneeskunde kunnen risicofactoren zoals roken, erfelijke aanleg en leefstijl gezamenlijk leiden tot een ziekte; elk van deze factoren kan dan als medeoorzaak gelden. In de verkeersveiligheid wordt vaak gesproken over medeoorzaken bij ongevallen, zoals gladheid en snelheid, die tezamen het gevolg mogelijk hebben gemaakt.

Het begrip onderscheidt zich van de hoofdoorzaak door de aanwezigheid van meerdere oorzaken. Een hoofdoorzaak is doorgaans de belangrijkste factor, terwijl medeoorzaken coördinerende of aanvullende factoren zijn. Soms wordt ook gesproken over noodzakelijke oorzaken (zonder welke het gevolg niet zou optreden) versus medeoorzaken die een bijdrage leveren zonder zelfstandig het volledige gevolg te verklaren.

Vertaling en synoniemen: medeoorzaak wordt vaak vertaald als con­tributory cause of contributing factor. Het begrip benadrukt causale samenwerking en is fundamenteel voor analyse van aansprakelijkheid, risico en beleid.