luidruchtige

Luidruchtige is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om iemand of iets te beschrijven dat veel lawaai maakt of zich luidruchtig gedraagt. Het kan verwijzen naar personen, groepen of gebeurtenissen, zoals een luidruchtige buur, een luidruchtige menigte of een luidruchtig feestje. In het dagelijks taalgebruik heeft het vaak een negatieve connotatie wanneer het over mensen gaat, maar het kan ook descriptief of neutraal gebruikt worden afhankelijk van de context.

Het woord is samengesteld uit luid en een achtervoegsel dat in het Nederlands wordt gebruikt om eigenschappen aan te geven. Luidruchtig wordt in verschillende vormen gebruikt, afhankelijk van de grammaticale context. Zo spreken we bijvoorbeeld over de luidruchtige buur (definitief enkelvoud) of de luidruchtige buren (meervoud). Bij andere syntaxis kan de vorm luidruchtig blijven, zoals in luidruchtig feestje, waar het bijvoeglijk naamwoord de neutrale singular heeft.

Gevoelsmatig heeft luidruchtige vooral een geluid-gerelateerde betekenis, maar de term kan ook een bredere indruk van uitbundigheid en spanning geven. In vergelijking met synoniemen als lawaaierig of rumoerig kan luidruchtigheid zowel descriptief als evaluatief betekenisvol zijn, afhankelijk van toon en intentie. Uitdrukkingen met deze term dienen vaak zorgvuldig te worden gekozen om een juiste nuance weer te geven. De tegenovergestelde betekenis wordt doorgaans uitgedrukt met stil of kalm. Een gerelateerde afleiding is het zelfstandig naamwoord luidruchtigheid.