Home

livenessdetectie

Livenessdetectie verwijst naar technologieën die bepalen of een biometrische input afkomstig is van een levend persoon, en niet van een foto, video of masker. Het wordt ingezet om presentatieaanvallen tegen biometrische systemen te voorkomen en zo de betrouwbaarheid van authenticatie te vergroten.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen actieve en passieve livenessdetectie. Actieve methoden vragen om een handeling of

Toepassingen omvatten smartphones en bankieren apps die livenessdetectie toepassen bij gezichts- of vingerafdrukauthenticatie; grenscontrole, identiteitsverificatie in

Prestaties en uitdagingen: prestatiestatistieken zoals fout-acceptatie (FAR) en fout-weigering (FRR) geven de effectiviteit weer; livenessdetectie kan

Regelgeving en normen: internationaal bestaan standaarden zoals ISO/IEC 30107-1 tot 30107-4 die presentatieaanvalldetection (PAD) criteria definiëren;

reactie
van
de
gebruiker,
zoals
het
volgen
van
een
instructie
(knipperen,
draaien
van
het
hoofd,
glimlachen).
Passieve
methoden
analyseren
signalen
uit
de
belichting
en
het
beeld
zonder
aparte
acties
van
de
gebruiker,
zoals
textuur-
en
bewegingsanalyse,
diepte-informatie
of
ademhaling/pulssignalen
via
beeld.
Veelvoorkomende
technieken
zijn:
3D-depth
sensing
(bijv.
infrarood-
of
structuurierte-lichtsensoren),
multi-spectrale
imaging,
gezichtsanalyse
op
microdetaillering,
en
pulsdetectie
via
video
(PPG).
Voor
sommige
systemen
worden
ook
vinger-
of
handgebaren
gebruikt.
online
diensten
en
fysieke
toegang
tot
gevoelige
ruimten.
vatbaar
zijn
voor
spoofing
met
meer
geavanceerde
spoofmaterialen;
hardwarevereisten
en
gebruikservaring
spelen
een
rol;
bias
of
vertekening
bij
verschillende
huidskleuren;
privacy-
en
dataprotectie,
dataretentie
en
beveiliging
zijn
belangrijke
overwegingen.
organisaties
moeten
rekening
houden
met
privacywetgeving
zoals
GDPR.