lijkschouw

Lijkschouw is de externe inspectie van een overleden persoon door een arts, meestal een forensisch arts, uitgevoerd op aanwijzing van de hulpdiensten of justitie. Het doel is om zonder ingrijpende behandeling van het lichaam zo veel mogelijk betrouwbare informatie te vergaren over de omstandigheden en mogelijke oorzaak van overlijden. De lijkschouw vindt doorgaans plaats bij de plaats van overlijden, in een ziekenhuis of in een mortuarium en vormt een onderdeel van het dagelijkse werk van de geneeskundig-toezichthoudende autoriteiten bij verdachte of onverwachte sterfgevallen.

Tijdens de lijkschouw onderzoekt de arts uiterlijke kenmerken zoals tekens van geweld, tekenen van ziekte, en eventuele aanwijzingen over het tijdstip van overlijden. Ook worden relevante getuigenissen en medische voorgeschiedenis meegenomen. De bevindingen worden vastgelegd in een verslag en kunnen, afhankelijk van wet- en regelgeving, leiden tot verdere onderzoeken of tot het afgeven van een verklaring van overlijden.

Relatie tot sectie en vervolgstappen: een lijkschouw is meestal extern van aard en hoeft niet tot een volledig autopsie (sectie) te leiden. Als de bevindingen onzeker zijn of als de omstandigheden dat vereisen, kan een sectie worden bevolen om met meer gedetailleerd onderzoek de oorzaak en de aard van het overlijden te bepalen.

Uitkomsten en gevolg: de resultaten van de lijkschouw kunnen essentieel zijn voor het vaststellen van de juridische status van het overlijden, de aangifte en de vervolgstappen in een eventuele strafrechtelijke of civilrechtelijke procedure. Desgewenst kan een familie zich laten bijstaan door een belangenbehartiger voor uitleg en inzage in de bevindingen.