lichtkleuren

Lichtkleuren verwijzen naar de kleuren die mensen waarnemen wanneer zichtbaar licht wordt gevarieerd of gemengd. In de optica worden ze onderscheiden tussen spectral colors, die door individuele golflengten ontstaan, en niet-spectrale kleuren die uitsluitend bestaan uit combinaties van meerdere golflengten.

Het zichtbare spectrum loopt ongeveer van 380 tot 750 nanometer. Rood ligt doorgaans tussen circa 620 en 750 nm, oranje 585–620 nm, geel 570–585 nm, groen 495–570 nm, blauw 450–495 nm en violet 380–450 nm. Een zuivere, enkelgolflengte kleur is een spectral color; veel waargenomen kleuren zijn echter combinaties.

Wit licht is geen zuivere kleur maar een mengsel van vele golflengten. Wanneer de ogen deze golven samengaan interpreteren, ervaren we wit of een neutrale tint. Bij addetieve menging van licht ontstaan secundaire kleuren: rood plus groen geeft geel, rood plus blauw geeft magenta, groen plus blauw geeft cyaan; alle drie samen geven wit.

Kleurtemperatuur duidt op de tint van wit: warme wittonen (ongeveer 2700 K) voelen zacht en geelachtig aan, terwijl koel wit (ongeveer 4000–6500 K) meer blauw tint heeft. Dit speelt een belangrijke rol in verlichting en beeldmateriaal.

Toepassingen en noties: lichtkleuren zijn cruciaal in verlichting, televisies en computerschermen, fotografie en design. Begrip van spectra en kleurmenging onderstreept het belang van kleurbeheer en consistente weergave in verschillende omgevingen.