kortetermijnindicatoren

Kortetermijnindicatoren zijn statistische meetpunten die de huidige en nabije economische, financiële en bedrijfsomstandigheden weergeven over een korte horizon, meestal dagen tot maanden. Ze worden gebruikt om het tempo van de economische activiteit te volgen, momentum te beoordelen en potentiële wendingen in de cyclus vroegtijdig te signaleren. Ze bieden een actuele of bijna actuele indruk, in tegenstelling tot langetermijntrends.

In de economie onderscheiden onderzoekers vaak voorloopindicatoren die de richting van de activiteit in de nabije toekomst aangeven, van gelijktijdige (coïncidente) indicatoren die de huidige stand meten en achterlopende indicatoren die de uiteindelijke uitkomsten bevestigen. Voor korte termijnanalyses worden vooral voorloop- en coincidente indicatoren geraadpleegd, terwijl achterlopende indicatoren helpen bij het bevestigen van waargenomen patronen.

Veel gebruikte kortetermijnindicatoren zijn bijvoorbeeld consumentenvertrouwen, het volume van nieuwe orders en aandelenmarkten (als marktsentimentindicatoren) voorloopindicatoren; industriële productie, detailhandelverkopen en werkloosheidsontwikkelingen als gelijktijdige indicatoren; en inflatie en loonkosten als voorbeelden van achterlopende indicatoren die de gerealiseerde uitkomsten bevestigen. Data komen uit statistische bronnen zoals nationale bureaus (zoals het CBS in Nederland), Eurostat en andere internationale organisaties, aangevuld met private data.

Toepassing en beperkingen: kortetermijnindicatoren worden gebruikt door beleidsmakers, bedrijven en beleggers om beleid en planning af te stemmen, vraag en aanbod te monitoren en markten te timen. Ze kennen echter vertragingen en revisies, kunnen verstoord raken door seizoens- enKalendereffecten, en geven geen enkelvoudig betrouwbaar voorspellingssignaal. Een robuuste analyse combineert meerdere indicatoren met contextuele informatie.