kontrollsignaal

Een kontrollsignaal is een signaal dat opdracht geeft tot het gedrag van een apparaat, systeem of proces. In regeltechniek is het meestal de ingang van de procesruimte (de plant) die door een controller wordt gegenereerd op basis van een gemeten procesvariabele en een gewenste setpoint. Het signaal fungeert als middel om de actuatoren aan te sturen en zo de uitvoer van het systeem te regelen.

Het kontrollsignaal kan analoog of digitaal zijn; veel voorkomende vormen zijn 0-10 volt, 4-20 mA stroomlus, PWM-signalen of digitale logische niveaus (TTL/CMOS). De keuze hangt af van factoren zoals vereiste nauwkeurigheid, afstand, ruisimmuniteit en de aard van de actuator. In industriële toepassingen is de 4-20 mA-stroomlus bijzonder wijdverspreid vanwege zijn robuuste werking in industriële omgevingen.

In de praktijk maakt het signaal doorgaans deel uit van een gesloten regelkring. Het signaal wordt mogelijk geconditioneerd, verstuurd over bekabeling en via een actuator omgezet naar beweging of wijziging van de procesvariabele. Bij ontwerp en implementatie spelen factoren als signaalverzwakking, ruis, galvanische isolatie en veiligheid een rol. Het kontrollsignaal onderscheidt zich van meetsignalen, die de toestand van een systeem aangeven zonder direct te sturen; het signaal daarentegen draagt de opdracht om de uitvoer te bereiken die overeenkomt met het gewenste gedrag.

Samengevat bevindt het kontrollsignaal zich tussen controller en actuatoren en dient het als communicatiemiddel om de gewenste systeemoutput te realiseren, binnen de context van feedback en systeemdynamiek.