kerneldiensten

Kerneldiensten zijn de functies en processen die door de kernel van een besturingssysteem worden uitgevoerd en direct samenwerken met hardware en systeemresources. Ze vormen de kern van het systeem en leveren de basisvoorzieningen waarop alle andere software kan draaien.

De belangrijkste taken van kerneldiensten omvatten geheugenbeheer, procesplanning, interruptafhandeling, uitvoeringscontrole en input/output-afhandeling. Daarnaast beheren zij onder meer synchronisatie tussen threads, foutafhandeling en beveiliging van kritieke systemen. Veel kerneldiensten ondersteunen ook de werking van bestandssystemen en de netwerkstack. In moderne besturingssystemen bestaan kerneldiensten vaak uit zowel ingebouwde kernelonderdelen als laadbare modules die kunnen worden toegevoegd of bijgewerkt zonder de hele kernel te vervangen.

Kerneldiensten worden doorgaans uitgevoerd in kernelmode, wat betekent dat ze met hoge privileges toegang hebben tot hardware en systeemresources. Dit staat tegenover user-spacediensten, die draaien in gebruikersmodus en enkel via beveiligde interfaces (system calls) met de kernel communiceren. Door deze scheiding kunnen user-spacetoepassingen veilig en efficiënt functioneren terwijl kritieke taken in de kernel zelf worden afgehandeld.

Veiligheid en stabiliteit zijn cruciaal, omdat fouten in kerneldiensten direct invloed kunnen hebben op het hele systeem, tot en met een crash of beveiligingslekken. Om die reden worden kerneldiensten uitgebreid getest en beheerd met strikte release- en compatibiliteitscontroles. Ontwikkeling en onderhoud vinden typisch plaats in de context van de kernelarchitectuur (monolithisch, microkernel of hybride) en de modulairiteit van het systeem.