kennisborging

Kennisborging is het proces van identificeren, vastleggen, bewaren en overdragen van kennis die binnen een organisatie of gemeenschap aanwezig is, met als doel continuïteit, kwaliteit en innovatie te waarborgen. Het omvat zowel expliciete kennis (gedocumenteerde informatie, procedures, handleidingen) als tacit knowledge (ervaringen, inzichten, mental models).

De belangrijkste activiteiten zijn het inventariseren van cruciale kennis, documenteren via SOP's, procedures, handleidingen en intranet, het opzetten van kennisbanken, en het faciliteren van overdracht door trainingen, mentoring en communities of practice. Ook het organiseren van kennisborging bij personeelsverloop, vertrek van experts, of bij projecten via post-project reviews en after-action analyses.

Methoden en hulpmiddelen omvatten kenniskaarten, expertise-databases, metadata en tagging, workflows die kenniscaptatie automatiseren, en onboarding-programma's die nieuwe medewerkers snel verbinden met sleutelkennis. Digitale middelen zoals intranets en knowledge management systemen spelen daarbij een ondersteunende rol.

Het doel is operationele continuïit, snelle besluitvorming en compliance, terwijl uitdagingen bestaan uit de overdracht van tacit knowledge, personeel- en generatieverloop, weerstand tegen documentatie, en zorgen over privacy en beveiliging. Succes vereist betrokken management, duidelijke eigenaarschap, beknopte en actuele documentatie, regelmatige actualisering en evaluatie van de werking van kennisborgingspraktijken. Kennisborging raakt daarmee aan bredere concepten als kennismanagement, kennisdeling en organisatorische leerprocessen.