karakteristiek

Karakteristiek is een term die in het Nederlands wordt gebruikt voor een kenmerk of eigenschap die iets onderscheidt. Het verwijst naar een feitelijke eigenschap die een object, situatie of concept karakteriseert en daarmee herkenbaar maakt. In het dagelijks taalgebruik beschrijven mensen de karakteristiek van een product, een persoon of een gebeurtenis—bijvoorbeeld kleur, formaat, functie of temperament.

In de wetenschap en wiskunde heeft karakteristiek een specifiekere betekenis. In de abstracte algebra is de karakteristiek van een ring of veld de kleinste positieve getal n waarvoor 1 + 1 + ... + 1 (n keren) gelijk is aan 0; bestaat zo’n getal niet, dan is de karakteristiek nul. Voor velden is de karakteristiek altijd nul of een priemgetal. Bijvoorbeeld, de getallenreeks R, Q en C heeft karakteristiek 0, terwijl het eindige veld met p elementen karakteristiek p heeft. De karakteristiek beïnvloedt algebraïsche eigenschappen en aritmetiek, zoals de manier waarop polynomen zich gedragen en factoren kunnen hebben in verschillende kenmerken.

In het Nederlands wordt de term daarnaast vaak gerelateerd aan synoniemen als kenmerk en eigenschap. In wetenschappelijke contexten komt men ook wel tegen dat men spreekt van “de karakteristieke eigenschap” of “het kenmerk” van een verschijnsel, hetgeen aangeeft wat dit onderscheidt van andere verschijningsvormen. Zie ook kenmerk, eigenschap en veldkarakteristiek voor gerelateerde begrippen.