irrigatieplannen

Irrigatieplannen zijn documenten die beschrijven hoe en wanneer water op landbouwpercelen wordt toegepast. Ze dienen om gewassen effectief van water te voorzien, gebruik van bronnen te optimaliseren en milieu- en waterschaarste te beperken. Een plan omvat doorgaans de doelstelling, het gebied en de percelen waarop wordt geïrrigeerd.

Belangrijke onderdelen zijn onder meer bodem- en gewasgegevens, de beschikbare waterbronnen, de gewenste irrigatiemethode (drip, sproeisystemen, oppervlakteirrigatie), de beoogde irrigatietijden en -frequentie, en de waterbalans. Daarnaast worden berekeningen opgenomen van de waterbehoefte van de gewassen, rekening houdend met klimaatomstandigheden, bodemwatercapaciteit en verliezen door inefficiëntie.

Het opstellen van een irrigatieplan volgt doorgaans een proces van inventarisatie, ontwerp en evaluatie: het verzamelen van data over bodem, gewas, klimaat en waterbeschikbaarheid; het kiezen van een passende irrigatiemethode; het simuleren van watergift en opbrengstrisico’s en het bepalen van een irrigatieschema. Het plan bevat ook een onderhouds- en controleschema en een traject voor periodieke bijstelling.

Toepassing en betrokkenen: boeren, agronomen, waterschappen en lokale overheden kunnen betrokken zijn bij goedkeuring en toezicht. Door betere planning dragen irrigatieplannen bij aan efficiënter watergebruik, lagere kosten en minder milieubelasting, zeker in periodes van droogte of veranderende waterrechten.

---