insufficiënte

Insufficiënte is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat iets niet toereikend of onvoldoende is. Het kan verwijzen naar middelen, capaciteit, prestaties of processen en wordt gebruikt in zowel alledaags als technisch taalgebruik. In predicatieve zin blijft de stam vaak ongewijzigd (Het systeem is insufficiënt).

De term is afgeleid van het Franse insuffisant en via het Latijn insufficiens naar het Nederlands gebracht. Het is ingeburgerd geraakt in moderne, vooral formele en professionele taal, met name in medische, technische en beleidsgerelateerde contexten waar sprake is van gebrek aan voldoende capaciteit, middelen of functionaliteit.

Toepassingsvelden omvatten financiën (insufficiënte middelen), techniek en infrastructuur (insufficiënte capaciteit) en geneeskunde (nierinsufficiëntie, leverinsufficiëntie). In narrative of rapportages kan insufficiënte kwaliteit of uitvoering worden beschreven als een beperking die nader onderzoek of corrigeren vereist. Synoniemen zijn onder meer onvoldoende en ontoereikend; tegenhangers zijn voldoende, toereikend en adequaat. Het woord verschijnt vaak in formele of professionele contexten zoals rapporten, evaluaties, risicobeoordelingen en diagnostische notities.

Zie ook: insufficiëntie, nierinsufficiëntie, inslu'fficiëntie (let op het gebruik van de verwante voornaamwoordelijke vorm in medische context). Samenvattend functioneert insufficiënte als een gangbaar adjectief om tekortkomingen in middelen, capaciteit of kwaliteit aan te geven in een breed scala aan vakgebieden.