Home

ontoereikend

Ontoereikend is een adjectief in het Nederlands dat tegenover toereikend staat en betekent: onvoldoende om aan een vereiste of behoefte te voldoen. Het beschrijft een tekort aan middelen, bewijzen, informatie of capaciteit die nodig is om een doel te bereiken of een oordeel te dragen. Voorbeelden: Het bewijs was ontoereikend om de beschuldiging te onderbouwen. Het budget is ontoereikend voor het project. De steekproefomvang was ontoereikend om betrouwbare conclusies te trekken.

Het woord is samengesteld uit het voorvoegsel on- (niet) en toereikend (voldoende). Het komt vooral voor in

Ontoereikend wordt vaak gebruikt met termen als bewijsmiddelen, middelen of informatie. Het tegenovergestelde is toereikend; veelgebruikte

formele
of
officiële
teksten,
zoals
juridische,
beleidsmatige
en
onderzoeksdocumenten.
synoniemen
zijn
onvoldoende
of
gebrekkig.
In
juridische
en
administratieve
contexten
kan
men
spreken
van
ontoereikende
bewijsmiddelen
of
ontoereikende
middelen,
terwijl
een
projectplan
of
budget
in
veel
gevallen
als
ontoereikend
wordt
beoordeeld
als
het
niet
aan
de
gestelde
eisen
voldoet.