informatiesecurity

Informatiesecurity, ook wel informatiebeveiliging genoemd, is de praktijk van het beschermen van informatie en aanverwante activa tegen ongeautoriseerde toegang, ongeoorloofd gebruik, bekendmaking, disruptie of vernietiging. Het omvat mensen, processen en technologie en richt zich op het beheersen van risico’s tot een aanvaardbaar niveau.

De scope van informatiesecurity omvat data, systemen, netwerken en fysieke omgevingen. Bedreigingen variëren van malware, phishing en social engineering tot insiderdreigingen, kwetsbaarheden in software en netwerkconfiguraties, en verstoringen zoals DDoS. Kwetsbaarheden ontstaan vaak door verouderde systemen, onvoldoende toegangscontrole, slechte configuratiebeheer en gebrekkige governance. Beheersmaatregelen zijn onderverdeeld in technische maatregelen (versleuteling, sterke authenticatie, monitoring en logging, patchbeheer), organisatorische maatregelen (beleid, opleiding, incidentrespons en risicomanagement) en fysieke beveiliging (toegangscontrole en beveiligde locaties).

Een gangbare aanpak is risicogebaseerd beheer: identificeer kritieke informatiestromen en assets, beoordeel kans en impact, selecteer en implementeer passende controles, en monitor en evalueer voortdurend. Naar standaarden wordt verwezen met kaders zoals ISO/IEC 27001 en 27002, NIST SP 800-53 en CIS Controls, die best practices en controlestructuren bieden. Compliance-vereisten zoals PCI DSS en privacywetgeving (AVG/GDPR) beïnvloeden eveneens de informatiesecurity praktijken.

Governance en incidentrespons vormen essentiële elementen: organisaties benoemen verantwoordelijken voor informatiebeveiliging, ontwikkelen incidentrespons-, herstel- en continuïteitsplannen, en voeren oefencenario’s uit. In een steeds digitalere omgeving blijft informatiesecurity een doorlopend proces van identificeren, beschermen, detecteren, reageren en herstellen om vertrouwelijkheid, integriteit en beschikbaarheid van informatie te waarborgen.