inclusiviteitsclaims

Inclusiviteitsclaims is een term uit de Nederlandse taal voor uitspraken of toezeggingen van een organisatie waarin wordt beweerd of aangetoond dat de praktijken, producten of diensten inclusiviteit bevorderen of weerspiegelen. Het woord ontstaat uit inclusiviteit en claim (meestal gebruikt als inclusiviteitsclaim in het enkelvoud of inclusiviteitsclaims in het meervoud). Ze komen voor in bedrijfscommunicatie, marketing, productontwikkeling en beleidsverklaringen.

Een inclusiviteitsclaim kan betrekking hebben op verschillende dimensies zoals gender, seksuele oriëntatie, etnische of culturele achtergrond, leeftijd, beperking, taal of sociaaleconomische status. Voorbeelden zijn advertenties die diverse mensen tonen, producten die toegankelijk zijn voor mensen met een beperking, of bedrijfsbeleid dat gelijke kansen waarborgt. Het gaat dus om expliciet gemaakte toezeggingen over inclusiviteit in ontwerp, communicatie of dienstverlening.

Regulering en verificatie: in Nederland en de EU hebben reclame- en consumentenbeschermingsregels die misleidende of onbewezen claims tegenhouden. Inclusiviteitsclaims moeten voldoende, relevant en onderbouwd zijn; vage of algemene beweringen kunnen worden aangevochten door bijvoorbeeld de Reclame Code Commissie. Organisaties kunnen audits, gebruikersonderzoeken of externe certificeringen inzetten om hun claims te ondersteunen.

Impact en kritiek: hoewel inclusiviteitsclaims kunnen bijdragen aan betrouwbaarheid en markttoegang, kunnen ze ook als tokenisme of greenwashing worden gezien wanneer ze niet worden ondersteund door concrete praktijken. Best practices zijn onder meer het specifieker formuleren van meetbare criteria, transparant communiceren over haalbaarheden en beperkingen, betrokkenheid van relevante gemeenschappen en voortdurende verbeteren van beleid en uitvoering.

---