onbewezen

Onbewezen is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat aangeeft dat iets nog niet is bewezen of gevalideerd. Het verwijst naar beweringen, theorieën, hypotheses of bevindingen waarvoor nog onvoldoende bewijs beschikbaar is om ze als waar of geldig te beschouwen. In formele contexten kan onbewezen ook betekenen dat het bewijs nog niet is geleverd of dat de status voorlopig blijft.

Etymologie: onbewezen is samengesteld uit het negatief prefix on- en het participium bewezen, van het werkwoord bewijzen. De combinatie duidt op afwezigheid van bewijs en wordt in diverse domeinen gebruikt.

Gebruik: onbewezen wordt vaak gehanteerd om behoedzaamheid uit te drukken bij claims die nog niet door onafhankelijke waarneming of betrouwbare bronnen zijn bevestigd. In journalistiek wordt vaak gesproken van onbewezen beschuldigingen of onbewezen theorieën; in wetenschap wordt eerder gesproken van hypotheses die nog getoetst moeten worden. Het gebruik vereist zorgvuldige bronnen en context, omdat onbewezen niet hetzelfde is als bewezen onwaar, maar wel aangeeft dat conclusies op dit moment niet door overtuigend bewijs worden ondersteund.

Voorbeeldzinnen: Er zijn onbewezen geruchten over de oorzaak van het incident. De onbewezen theorie onderscheidt zich van een bevestigde verklaring door gebrek aan overtuigend bewijs. Bij interpretaties van bronnen is het daarom belangrijk onderscheid te maken tussen wat bevestigd is en wat onbewezen blijft.