hoofdtoegangswegen

Hoofdtoegangswegen zijn wegen die functioneren als de belangrijkste toegangsroutes tot een gebied, zoals een stad, wijk of bedrijventerrein, vanuit het regionale wegennet. Ze vormen de schakel tussen hoogwaardig doorgaand verkeer en het lokale stratennetwerk en zijn daarmee onderdeel van de verkeershiërarchie die grote connecties en snelle toegangsroutes mogelijk maakt.

De belangrijkste functie van hoofdtoegangswegen is het efficiënt laten verlopen van verkeer dat van buiten het gebied komt en naar binnen gaat. Ze concentreren doorgaans verkeer via een beperkt aantal kruispunten en aansluitingen, waardoor lokale straten minder doorkt van doorgaand verkeer worden. Ze dienen ook als belangrijke verbindingen voor openbaar vervoer, hulpdiensten en economie, en leiden doorgaand verkeer naar ring- of hoofdassen in de regio.

Wat betreft ontwerp en kenmerken hebben hoofdtoegangswegen meestal een hogere ontwerpeis dan wijk- of straatwegen. Ze kunnen meerdere rijstroken tellen, verbindingspunten hebben die centra en randzones ontsluiten en vaak voorzien zijn van gecontroleerde kruisingen of kruispunten nabij belangrijke knooppunten. In stedelijke gebieden kunnen ze een balans leggen tussen snelheid en veiligheid, met aandacht voor verkeersveiligheid, ruimtelijke kwaliteit en leefomgeving in nabijgelegen woon- en werkgebieden.

Beheer en planning liggen doorgaans bij gemeentelijke en regionale overheden, vaak in afstemming met ruimtelijke plannen en verkeerscirculatieplannen. Terminologie en precieze indeling kunnen per regio verschillen, maar hoofdtoegangswegen staan overal voor de hoofdverbinding tussen het regionale wegennet en lokale ontsluitingen.

Zie ook: hoofdontsluitingswegen, autosnelwegen, wijkontsluitingswegen.