hersenstructuren

Hersenstructuren verwijst naar de verschillende anatomische delen van de hersenen die samenwerken om waarneming, beweging, cognitie en regulatie van basisfuncties mogelijk te maken. De hersenen bestaan uit meerdere gebiedjes met specifieke taken die gezamenlijk functioneren als een geïntegreerd systeem.

De grote hersenen (cerebrum) bestaan uit twee hemisferen en bevatten de hersenschors (cortex), die betrokken is bij hogere functies zoals denken, plannen en taal. De cortex is verdeeld in lobes: frontaal, paritaal, temporale en occipitale, elk met gespecialiseerde activiteiten zoals motorische controle, sensorische verwerking en geheugen.

Het diencephalon omvat onder meer de thalamus en de hypothalamus. De thalamus fungeert als relaystation voor sensorische en motorische signalen die naar de cortex gaan, terwijl de hypothalamus een sleutelrol speelt in homeostase, autonome functies en hormonale regulatie.

Het limbische systeem, waaronder de hippocampus en amygdala, is belangrijk voor geheugen en emoties. De hippocampus speelt een cruciale rol bij het vormen en ophalen van herinneringen, terwijl de amygdala betrokken is bij emotionele verwerking en angstresponsen.

De kleine hersenen (cerebellum) coördineren bewegingen, balans en motorische leertaken, terwijl de hersenstam (mesencephalon, pons en medulla oblongata) basale levensfuncties reguleert, zoals ademhaling, hartslag en pupilreflexen, en vele craniale zenuwen bevat.

Andere belangrijke structuren zijn de basale ganglia (waaronder nucleus caudatus, putamen en globus pallidus), die bewegingen plannen en controleren, en de ventrikelsystemen (laterale, derde en vierde ventrikel) die cerebrospinale vloeistof bevatten en beschermen. Samen vormen deze structuren een complex netwerk dat functioneren, leren en overleven mogelijk maakt.