hallmobiliteit

Hallmobiliteit verwijst naar de beweging van mensen en goederen binnen grote, overdekte ruimten zoals industriële hallen, beurshallen, congrescentra, luchthavens en magazijnen. Het begrip omvat zowel ontwerp en beheer van ruimten als de inzet van technologieën die de verplaatsing efficiënt, veilig en toegankelijk maken.

Belangrijke aandachtspunten zijn onder meer de lay-out en circulatieroutes, de inrichting van vloeren en hoogteverschillen, en de verticale doorstroom via trappen, liften en roltrappen. Ook bereikbaarheid voor mensen met beperkingen, laad- en loszones, transportlijnen en duidelijke signage spelen een rol.

Technieken en middelen die bij hallmobiliteit voorkomen zijn onder meer dynamische routing, sensoren en positioneringssystemen, en autonome machines zoals AMR's en AGV's. Digitalisering, bijvoorbeeld via Building Information Modeling (BIM) en digitale tweelingen, ondersteunt planning en simulatie van verkeersstromen. Slimme verlichting en klimaatbeheersing dragen bij aan comfort en veiligheid.

Veiligheid en regelgeving vormen een basis: risico- en evacuatieplanning, brandbeveiliging, toegangscontrole en naleving van bouw- en toegankelijkheidsnormen. Doorlopend onderhoud en capaciteitsplanning zijn nodig bij wisselende bezetting, zoals evenementen of piekperiodes in magazijnen.

Toepasingsgebieden zijn logistieke centra, luchthavens, beurzen en sport- en evenementenlocaties, maar ook productiesites en bedrijfsgebouwen. De komende jaren zien hallmobiliteit in toenemende mate automatisering, flexibele indelingen en datagedreven crowd management, met aandacht voor privacy en toegankelijkheid.