grondwaterpeil

Grondwaterpeil is de hoogte van het grondwater in de ondergrond, oftewel de bovenkant van het verzadigde deel van de ondergrond. Het geeft weer hoe diep de ondergrond vol water staat en wordt vaak uitgedrukt ten opzichte van een referentiepunt zoals NAP (Normaal Amsterdams Peil). In praktijksituaties wordt het gemeten met peilbuizen of piëzometers die op verschillende dieptes in de ondergrond geplaatst zijn; de meetgegevens vormen samen een beeld van het grondwatersysteem.

Het peil kan sterk fluctueren door natuurlijke factoren zoals neerslag, verdamping, infiltratie en afvoer naar sloten of rivieren. Menselijke activiteiten spelen eveneens een grote rol: onttrekking voor drinkwater en industrie, drainage bij landbouwbedrijven en stedelijke ontwatering beïnvloeden het niveau. Daarnaast kunnen veranderingen in landgebruik en klimaat variabiliteit de grondwaterstanden versterken of dempen.

Monitoring van het grondwaterpeil is essentieel voor waterbeheer, bouwkunde en ruimtelijke planning. Netwerken van meetpunten leveren informatie voor het bepalen van periodes van waterschaarste, de kans op verzilting in kustgebieden en de kans op bodemdaling bij langdurige onttrekking. Bij stijgende of dalende peilen kan men maatregelen overwegen zoals infiltratieverhoging, bewatering, of aanpassing van drainage en waterafvoer.

Het begrip grondwaterpeil is thus van belang voor landbouw, infrastructurele projecten en natuurbehoud, omdat het de beschikbaarheid van grondwater en de stabiliteit van de ondergrond beïnvloedt. Biologisch en economisch relevante processen in de bodem hangen daarvan af.