graniet

Graniet is een grofkorrelig intrusief igneus gesteente dat ontstaat door langzame afkoeling van felsisch magma onder de aardkorst. De belangrijkste mineralen zijn kwarts, veldspaat (potassiek veldspaat en/of plagioklaas) en mica (biotiet of muscoviet). Door de verhouding van deze mineralen kent graniet een kenmerkende korrelige textuur en varieert de kleur van roze en rood tot grijs en soms groenachtig.

Graniet ontstaat in diepe intrusies, zoals batholieten, waar magma langzaam afkoelt en grote kristallen vormt. Het is daarmee een typisch plutonisch gesteente en komt voor in de continentale korst.

Graniet is hard en duurzaam; op de Mohs-schaal ligt de hardheid doorgaans tussen 6 en 7. De korrelgrootte en compacte structuur geven het een hoge compressieve sterkte en slijtvastheid. De dichtheid ligt gewoonlijk tussen 2,6 en 2,7 g/cm3. Graniet is in het algemeen bestand tegen weersinvloeden en chemische verwering, hoewel zure milieus voor sommige typen sneller kunnen inwerken. Voor gebruik in constructie wordt het vaak gezaagd, gepolijst of geborsteld en soms geïmpregneerd tegen vlekken en vocht.

Toepassingen: Graniet wordt veel gebruikt in de bouw en beeldhouwkunst. Het is populair als gevelsteen, tegels en bekleding, maar ook als aanrechtblad en monumentaal materiaal vanwege zijn duurzaamheid en kleurvariatie.

Etymologie en geschiedenis: De naam graniet is afgeleid van het Latijnse granum, korrel, vanwege de korrelige textuur. Graniet is al lange tijd bekend en werd in oude beschavingen gebruikt voor constructies en sculpturen. Tegenwoordig wordt het wereldwijd gewonnen en levert een belangrijke bouwmateriaalbron.