glukokorticoider
Glukokortikoïden vormen een klasse van corticosteroïden die zowel endogeen door de bijnierschors als synthetisch verkrijgbaar zijn. Het belangrijkste endogene hormoon is cortisol. Glukokortikoïden reguleren stofwisseling en immuunreacties en spelen een sleutelrol bij ontstekingsreacties en stressrespons.
Mechanisme: ze binden aan de glucocorticoïde receptor (GR) in het cytoplasma, migreren naar de kern en reguleren
Toepassingen: therapeutisch worden synthetische glukokortikoïden gebruikt bij inflammatoire en auto-immuunziekten (astma, COPD, reumatoïde artritis, inflammatoire darmsziekten),
Somatische eigenschappen: onderverdeling naar duur van actie: kortwerkend/hydrocortison; middellang (prednisolon, methylprednisolon); langwerkend (dexamethason, betamethason).
Bijwerkingen: systemische glukokortikoïden kunnen bij langdurig gebruik hyperglykemie, gewichtstoename, osteoporose, myopathie, hypertensie en verhoogde infectierisico veroorzaken,
Veiligheid en contra-indicaties: bij actieve systemische infecties wordt het gebruik meestal vermeden of aangepast. In zwangerschap
Interactie: combinatie met sterke CYP3A4-inductoren (bijv. rifampicine) kan de klaring verhogen; azolale antifungals verhogen niveaus. Gebruik
Samenvattend: glukokortikoïden zijn krachtige anti-inflammatoire en immunosuppressieve middelen met breed klinisch gebruik, maar vereisen zorgvuldige dosering